O Fundacji

To kolejne Dni Muzyki Ukraińskiej przy akompaniamencie rosyjskich rakiet, ale do lutego 2022 roku byliśmy na nie głusi. Tegoroczne koncerty odbywały się w atmosferze szczególnego święta – radości z celebracji ukraińskiej muzyki, nadziei, rozgoryczenia i melancholii. Niemal wszyscy kompozytorzy, których utworów słuchaliśmy – poza Wałentynem Sylwestrowem i Jurijem Łaniukiem – byli w Warszawie. (...) Na ostatnich stronach programu Dni mogliśmy przeczytać fragmenty recenzji z poprzednich festiwali. Każda z nich stwierdza: „niewiele wiemy o muzyce Ukrainy”. W 2022 roku dużo mówiło się o nieobecności ukraińskiej kultury na świecie, co nie wynikało bynajmniej z jej pośledniości, tylko z wielowiekowej przemocy symbolicznej i ekonomicznej. Mam nadzieję, że zdążyliśmy – my, słuchacze muzyki – czegoś się dowiedzieć.

Filip Lech
Chwile odchodzące w tym właśnie momencie
"Ruch Muzyczny"
29.09.2022

O "ukrainizacji" Czajkowskiego, konieczności bojkotowanie rosyjskiej kultury w czasie agresji Rosji na Ukrainę, o ukraińskiej kulturze, jej oddziaływaniu i recepcji w ciągu ostatnich 30 lat niepodległości Ukrainy - wywiad w języku ukraińskim.

Roman Rewakowicz w ostatnich miesiącach 2021 roku dyrygował ukraińskimi orkiestrami, prezentując program "Muzyka polska w Ukrainie”. Grano m.in. utwory Henryka Mikołaja Góreckiego, Stanisława Moniuszki i Wojciecha Kilara. Prezentował go w Mariupolu, Czerniowcach, Dnieprze, Charkowie – dzisiaj słyszymy o tych miastach w kontekście wojny. W Warszawie Rewakowicz od lat organizuje Dni Muzyki Ukraińskiej, jest również zaangażowany w działalność lwowskiego festiwalu Kontrasty. Jak zaczęła się jego przygoda z muzyką, w jaki sposób kształtowała się tożsamość dyrygenta?

z ukraińskiego portalu internetowego "Zbrucz" 30.03.2020:

Na pożegnanie Krzysztofa Pendereckiego

Wczoraj, 29 marca 2020 roku, odszedł do wieczności Krzysztof Penderecki – jeden z najważniejszych i najbardziej znanych muzycznych twórców XX i XXI wieku. Po śmierci Witolda Lutosławskiego w 1994 roku, Henryka Mikołaja Góreckiego w 2010 roku, Wojciecha Kilara w 2013 roku i w tych dniach Krzysztofa Pendereckiego zamyka się w Polsce epoka muzycznych tytanów, którzy swoją twórczością wzbogacili światowe muzyczne dziedzictwo i rozsławili polską kulturę muzyczną na cały świat. Krzysztof Penderecki był wśród nich najbardziej jaskrawy, barwny, jego utwory obejmowały wszystkie muzyczne rodzaje i gatunki.

20 października w Warszawie obfitował w wydarzenia artystyczne wysokiej rangi. W Filharmonii Narodowej występowała legendarna Orkiestra Symfoniczna z Chicago, zaś w sali koncertowej Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina – Orkiestra Kameralna Filharmonii w Chmielnickim. Konkurencja była więc duża, ale koncert ukraińskiej orkiestry zgromadził liczne grono słuchaczy, wśród których znalazło się także wiele znaczących osobistości polskiego życia muzycznego.
Cykl koncertów „Polsko-ukraińskie muzyczne dialogi”, organizowany przez warszawską fundację „Pro Musica Viva”, odbywał się w tym roku w największych miastach Ukrainy, gdzie spotkał się z bardzo dobrym przyjęciem. Dobrze więc, że i warszawscy melomani mieli okazję zapoznać się z dziełami polskiej i ukraińskiej muzyki kameralnej w profesjonalnym wykonaniu ukraińskiego zespołu, prowadzonego pewną ręką przez Romana Rewakowicza – znakomitego dyrygenta i kompozytora, a także niestrudzonego rzecznika polsko-ukraińskiej współpracy kulturalnej.

"Dyrektorowi artystycznemu festiwalu Romanowi Rewakowiczowi oraz jego współpracownikom należą się autentyczne gratulacje. Nagrodzić należy zarówno pomysł, jak i wybór czasu, w którym odbywał się festiwal. Muzyka sakralna zarówno dawna, jak i z epok późniejszych napawa refleksją i przynosi ulgę dla emocji wywoływanych w związku z corocznie ponawianą debatą wokół powstania warszawskiego i datą 1 sierpnia. Słuchanie muzyki sakralnej może stać się rodzajem przeżycia artystycznego, któremu w naturalny sposób bliskie jest medytacyjne skupienie, pragnienie wewnętrznego porządku, tak często niemożliwy do osiągnięcia dystans sfery sacrum i profanum."

Jerzy J. Kolarzowski
I Warszawski Festiwal Chóralny i Ensemble Organum Marcela Peresa
http://kulturaliberalna.pl/2009/08/10/kolarzowski-i-warszawski-festiwal-choralny-i-ensemble-organum-marcela-peresa/
10 sierpnia 2009

"Debiutuje właśnie grupa młodych i niesfornych a utalentowanych krytyków. Są juz w radio i w paru czasopismach. Co najważniejsze - założyli własny magazyn "Glissando". (...) Kiedy taka zamiana zdarzyła się u nas po raz ostatni? Chyba przed wojną. Potem zaś długo było tak, że utalentowani młodzi krytycy, owszem, rodzili się, ale nie tworzyli własnej formacji umysłowej, bo albo nie mieli pełnej swobody wypowiedzi, albo działali w pojedynkę. (...) Przeglądam "Glissando" i cieszę się, że jest."