Mykola Leontowycz

MYKOŁA LEONTOWYCZ (1877, Kamieniec Podolski – 1921, Tulczyn), kompozytor, folklorysta, dyrygent, pedagog. Syn prawosławnego księdza, ukończył Seminarium Teologiczne w Kamieńcu Podolskim w 1899 roku. Pobierał prywatne lekcje harmonii i teorii muzyki u S. Barmotina i kompozycji u B. Jaworskiego. W latach 1903-04 uczęszczał również na lekcje muzyki przy carskiej kapeli chóralnej w Petersburgu, gdzie zdał egzamin na dyrygenta chóralnego.

Od 1898 roku uczy muzyki, zakłada i prowadzi chóry i zespoły instrumentalne w miastach Podola, Kijowskiego i Katerynsławskiego obwodu. W 1919 roku wykładał w Muzyczno-Dramatycznej Szkole Łysenki w Kijowie. Był jednym z organizatorów Ukraińskiego Państwowego Chóru i Państwowej Orkiestry Symfonicznej. Zginął tragicznie zastrzelony przez agenta CzK (poprzednika KGB) w domu swoich rodziców w Markiwce koło Tulczyna, jako jeden z najbardziej niebezpiecznych nosicieli ukraińskiego odrodzenia. Leontowycz jest autorem opracowań ponad 150 ludowych pieśni na chór, które można określić jako oryginalne kompozycje chóralne na podstawie ludowych melodii, a także niedokończonej opery Na wielkanoc rusałki.